rady i wskazówki

Od rodziców w dużej mierze zależy, w jaki sposób dzieci przejdą proces adaptacji do przedszkola. Pierwszy dzień jest kluczowy dla dobrego zaaklimatyzowania się przedszkolaka. Należy zatem dobrze się do tego dnia przygotować.

Bardzo istotna dla dobrego startu w życie przedszkolne jest odpowiednia motywacja dziecka. Pamiętajmy, że dla uzyskania najlepszego efektu motywacja nie może być za duża ani za mała. W praktyce oznacza to, że dziecko chcieć pójść do przedszkola, musi cieszyć się z tego wydarzenia, ale nie może sobie zdawać sprawy jak istotne jest to wydarzenie i jak bardzo odmieni jego życie.

Oczywiście dzieci wyczują, że zdarzy się coś innego w ich życiu, gdyż dzieci są odbiornikami obaw rodziców. Warto o tym  pamiętać i postarać się ograniczyć swoje obawy zanim dziecko pójdzie do przedszkola. To rodzic musi być w tych chwilach oparciem dla dziecka, a nie na odwrót. 

Kluczem do sukcesu w tej sytuacji jest wybranie takiego miejsca dla dziecka, które odpowiada naszej wizji i które budzi nasze zaufanie. Bardzo uspokaja rodziców wcześniejsza rozmowa z dyrekcją przedszkola, wychowawczynią, która obejmie grupę, wizyta w placówce, sprawdzenie, czy sale są przyjazne i przestronne i czy są zachowane zasady bezpieczeństwa.

Kiedy rodzic jest przekonany, że to właściwe miejsce dla jego pociechy, może zacząć przygotowywać malucha do pierwszego dnia w przedszkolu. 

W owych przygotowaniach bardzo pomagają wspólne zakupy, mające na celu skompletowanie wyprawki. Możliwość wybrania przedszkolnych kapci, worka, kocyka, czy szczoteczki sprawia, że dziecko zaczyna czekać na przedszkole i czuje, że ma wpływ na to, jak tam będzie. 

Pierwsze dni w nowym miejscu to duża zmiana i stres dla dziecka. Począwszy od tego, że w przedszkolu są zupełnie inne niż w domu zapachy, pomieszczenia, zabawki, poprzez inny smak posiłków, inny rytm dnia, na opiekunkach i innych zasadach skończywszy.

Aby ułatwić poznawanie dziecku tego nowego, a zarazem bardzo istotnego dla niego miejsca warto wprowadzić przedszkolny rytm dnia około miesiąca - dwóch miesięcy wcześniej. Wówczas oszczędzimy dziecku stresu związanego ze zmianą godzin posiłków, czy snu. Wiadomo bowiem, że regularność tych czynności jest niezwykle istotna zarówno dla zdrowia fizycznego jak i nastroju dziecka.

Aby miejsce nie było dla dziecka zupełnie nowe warto wcześniej chodzić na spacery w okolice przedszkola, aby zaznajomić się z otoczeniem. Można również odwiedzić przedszkole, zanim przejdziemy do adaptacji właściwej. ​​Kiedy skompletujemy wyprawkę i ustawimy rytm dnia zgodnie z rytmem przedszkolnym możemy rozpocząć adaptację.

Pierwszy dzień jest niezwykle istotny. Kadra przedszkolna musi wiedzieć, kiedy to będzie, aby odpowiednio przywitać dziecko. Polecam również zaczęcie adaptacji od wtorku - środy, gdyż poniedziałki często bywają trudne nawet dla dzieci, które już od jakiegoś czasu są w przedszkolu. A nastrój grupy może wpłynąć na nastrój nowego przedszkolaka.

Pierwszy dzień w przedszkolu nie powinien być zbyt długi i przez cały ten czas nowy przedszkolak powinien być w towarzystwie mamy lub taty.

Należy również pamiętać, że pierwszy dzień to przede wszystkim zapoznanie się z otoczeniem, dlatego nie oczekujmy, a już na pewno nie wymagajmy, aby nasze dziecko brało udział w zajęciach proponowanych przez panie czy ustawiało się w pociąg na hasło. W pierwszych dniach dziecko nie powinno brać również udziału w leżakowaniu, gdyż pobudka w obcym otoczeniu może być nieprzyjemna.

Pierwszy dzień to obejrzenie sali, toalety, zabawa przedszkolnymi zabawkami, zaznajomienie dziecka z wychowawczynią.

Pierwszy dzień zazwyczaj jest dobry, dzieci mają bowiem wrodzoną chęć poznawczą, dlatego wizytę w przedszkolu traktują jako zabawę i urozmaicenie dnia. Pierwsze kryzysy nadchodzą zwykle trzeciego dnia bądź po pierwszym tygodniu. Wtedy to w główce dziecka zaczyna świtać myśl, że to nie tylko przygoda, ale stały element jego nowego życia.

W tym momencie zaczynają się pojawiać bolesne dla rodziców płacze dziecka przy rozstaniu. W takich chwilach rodzic musi być silny i panować nad emocjami. Kiedy nadchodzi kryzys warto pożegnać się z dzieckiem już w szatni oraz ustalić z maluchem godzinę odbioru.

Najlepiej wyznaczyć charakterystyczny dla dziecka moment dnia. "Godzina 12:00" nic dziecku nie mówi, ale hasło: "po obiadku" jest bardzo dobrym wyznacznikiem. Kiedy już przejdziemy pod salę, pożegnanie powinno być krótkie. Koniecznie trzeba dać dziecku buziaka i przekazać go w ręce nauczycielki.

Bardzo ważne jest, aby rodzic przekazał dziecko nauczycielce, nie na odwrót. Sytuacja, w której nauczycielka musi przejąć inicjatywę i odebrać dziecko z rąk rodziców zaburza jego poczucie bezpieczeństwa. Pamiętajmy również, że krótkie rozstania to krótki płacz dziecka w przedszkolu. Im dłużej rodzic rozstaje się z dzieckiem, tym trudniej jest mu się później uspokoić.

Płacz jest normalną reakcją dziecka na adaptację. Pojawia się bowiem lęk separacyjny, z którym każdym każde dziecko musi sobie poradzić. Główną obawą dziecka na początku przedszkolnej drogi jest strach, czy mama bądź tata na pewno i każdego dnia go odbierze. Zaobserwowanie faktu, że tak, wymaga od dziecka czasu. Dlatego musimy być cierpliwi i dać dziecku ten czas. 

Oczywiście zdarza się, że dzieci nie płaczą podczas pierwszego okresu spędzonego w przedszkolu. Nie oznacza to, że nie przeżywają tego wydarzenia. Czasem negatywne wydarzenia emocje możemy dostrzec w zmianie zachowania u dziecka. Dzieci na co dzień śmiałe i otwarte stają się cichsze i "przygaszone", dzieci, z którymi nie mieliśmy do tej pory kłopotów mogą stać się "buntownicze" i absorbujące naszą uwagę.

Często po rozpoczęciu edukacji przedszkolnej może pojawić się u dzieci zaburzony sen oraz moczenie nocne. Dzieci bowiem w nocy przeżywają po raz drugi cały miniony dzień. To, jak dziecko będzie przechodziło przez proces adaptacji , to bardzo indywidualna cecha. Najważniejsze jest to, aby obserwować zachowanie dziecka, umieć je wytłumaczyć i odpowiednio na nie zareagować.

Rodzice często zadają pytanie, jak długo może trwać adaptacja. Niestety nie da się udzielić na to pytanie odpowiedzi. Ile dzieci w przedszkolu, tyle możliwości na przejście tego okresu. Natomiast z doświadczenia wiemy, że im lepiej się do tego przygotujemy i im lepsze stworzymy dziecku warunki, tym szybciej i mniej boleśnie przechodzą przez ten proces.

Ponieważ proces adaptacji jest dla dziecka trudny warto uzbroić się w cierpliwość i przymknąć oko na niektóre trudne zachowania dziecka w domu. Naturalnym mechanizmem jest, że dziecko w domu odreagowuje stres, związany z pójściem do przedszkola. Na szczęście to mija i kiedy minie okres adaptacji zachowanie dziecka w domu też często się poprawia.

Oczywiście nie możemu dziecku pozwalać na wszystko, tylko dlatego, że poszło do przedszkola. Zachęcam jednak w tym czasie do zwiększenia wyrozumiałości.

Może warto w pierwszy weekend od rozpoczęcia przedszkola wybrać się z dzieckiem do ZOO czy parku rozrywki. Zdecydowanie lepiej wynagrodzimy dziecku stres związany z adaptacją wspólnym spędzeniem czasu w niecodzienny sposób niż kupując nowe zabawki. Bowiem stres związany z rozłąką sprawia, że to właśnie rodziców, a nie zabawek dzieci w tym okresie najmocniej potrzebują.   ​

 Zmień plany i zostań z maluchemw domu, jeżeli:

• dziecko ma wymioty 2 lub więcej razy w ciągu doby,
• ma krostki, wysypkę lub bąble zwłaszcza z gorączką lub swędzeniem
• ma biegunkę (3 lub więcej wodnych stolców w ciągu doby),
• czyje się niedobrze, jest nietypowo zmęczone, blade, mrudne, rozkojarzone, nie ma apetytu,
• boli je gardło ma powiększone węzły chłonne lub gorączkę,
• ma gorączkę powyżej 37 stopni, boli je ucho, gardło, ma dreszcze,
• ma zaczerwienione oczy (zwłaszcza z wydzielią ropną).

​ Poinformuj nas, co się dzieje z dzieckiem, nawet jeśli zostanie z Tobą w domu.